türkiye'de kendine oldukça yer bulmuş köşe yazarlığıdır, öyle ki böyle yazanlar duayen falan diye adlandırılır. bir new york times'ı açarsınız, küçücük fontlarla dopdolu bilgi yığınları vardır köşe yazısı olarak. yazarların çapı vardır bir kere, bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmaz, derin bilgilere ayırırlar sütunlarını. eleştirilerine dayanak noktaları oluştururlar. ama ya türkiye? yılmaz özdil, bekir coşkun, serdar akinan gibi köşe yazarları bir elleri enter'da sabit durmak suretiyle ya bir kaç kelime bütünü, ya da ufak cümle sonrası iki kere bu enter'a basmak suretiyle gavurcada double space adı verilen yazı şeklinin bile suyunu çıkararak (çünkü onda satır arası double spacetir) double space'i bir enter + double space formatına dönüştürürler. yazılarında genelde üslup sahibi gibi görünürler, basit kelime oyunları ile edebi yazı ortaya koyduklarını sanarlar. ülkem gazetelerindeki kağıtlara yazıktır, ormanlara yazıktır bu kalem oynatan kişilerin yer israfları.
