henuz olmayan sevgiliyi beklemek, özlemek.
ne bileyim, yaşamayı mı özlemektir, deliliği mi?
sanki şimdi herşey yerli yerinde.
bozuk düzenine bir ömürlük misafir gelmesini bekliyorsun,
git gide yitirilen umutla.
kim bilir, hep dediğin gibi, bir sene öncesinden şu anı bilemezdin.
şimdi de bir sene sonrasını bilemezsin.
kim bilir, belki bulursun misafirini.
çalar kapını.
çalar...
içeride bir ölü, kim aça kapıyı?
zaman geçiyor, cennet bahçesindeki gül soluyor.
misafir yeşertir mi gülümü?
gülüm olur mu?
"sadece susarak özlüyorum seni
hiç tanimadan, ne garip"
belki de hiçbir zaman gelecekte var olmayacak bir misafiri özlüyorum.
hiç tanımadan, bilmeden.
misafir kapıyı çalar...
kör ve sağır açar mı kapıyı?
