günaydın gazetesinde tek parmağıyla daktilo yazan yazardır. gazetede hademe sanmıştım. bomboş masada tek parmağıyla taktilo parmaklıyordu. ergun köknarıda müdür sanmıştım. nehar tüblegi yazar sanmıştım. yazgülü erdoğanı sayfa sekreteri sanmıştım. ugur cebeciyi fotografçı sanmıştım. birden ortalıga çıkıp sonra kaybolan adamdı ugur cebeci.
ordaki çalışanlar beni ofisboy sanmışlardı.
günaydın gazetesi ozamanlar son demlerini yaşıyordu. pikajerler sokaktaki ayakkabı boyacının çok para kazandığını görünce (boyacı paraları sayarken onlarda saymayı tekrarlıyorlardı.) iş bırakma eylemi gerçekleşti. çetin altan yukardakiler okumuş aşagıdakiler okumamış bu yüzden işi bırakmışlar demişti. bu olaydan sonra bilgisayar sistemine geçiş oldu . bilinçli bir gazete olsaydı şu an haladaha iş yapıyor olacaktı. gazetenin bulunduğu binayı otoparka çevirmişler. birde hürriyet gazetesinin elemanları var. aldıkları maaşlar çok yüksekti. gazete bilinçli bir manevra yapsaydı kayalıklara toslayıp batmazdı. direksiyon ellerinde kaldı.
günaydın gazetesi binası kapıda güvenlik görevlisinin olmadığı sorup sorgulamayan özgür bir yerdi. şimdi bakıyorum her yerde güvenlik görevlisi var.
