ağır tahribata neden olan ne varsa toz kaplaması adına kaldırıp atmak lazımdır erişemeyeceğiniz bir yere. kalbinizi kanatmasın, gözlerinizi yaşartmasın ellerinizi kenetlemesin diye birbirine...
yıllar geçer derken yollar biter. sanılır ki kaybedilen kan telafi edildi. gülücükler açtı mimik çukurlarından. ama farkedersiniz ki aslında değil yaranın kapanması, vucudunzdan bir damar kesilmiştir. sadece sessiz akıyordur hepsi bu...
eğer canınız yanmasın istiyorsanız buna sebep olanları değil kalbinizi kaldırmalısınız bir rafa. belki o zaman diner içinizdeki okyanus...
