kıskanırsın ama kendine bile itiraf edemezsin. seni öne çıkaran ne kadar özellik varsa hepsini ikiye katlayarak arkandan geliyordur, resmen küçük sandalin dalgalarını yok eden dev gemi gibi, kürek çekmeye mecalin kalmaz lan. o mu kardeş ben mi belli değil, tabi sonra içinden maşallah maşallah deyip, çok mutlu olursun kardeşin sonuçta ama hafif bir sızıyı kimse ikna edemez.
bu küçükken de böyleydi, ders çalışırken masaya oturamaz, doktora götürdük manyak gibiydi sözlük, hayır tamam benim de böyle bir geçmişim var ama bu daha bir denişik, eğitim hayatının ilk iki yılı masaya oturtamadık, sonra pes ettik zaten. sonra büyüdü filan bu, olum o kadar öğrenci oldum bende, biliyoruz bu işleri, 99.86 ortalama ne lan? hayır okulunu da biliyorum manyak bir okul o okuldan o not çıkmaz yani hayatım boyunca hiçbir yazılıdan 100 alamamış biri olarak o not ne? bide bunu tesadüfen öğreniyorum.
biz çocukluğumuzu harcamışız onu diyorum her zaman kardeşimi gördükçe. tek sosyal aktivitem tenefüste bahçede kames top oynamaktı, kız bale okullarından teklif alıyor, on beş farklı dans okulunda vakit geçiriyor, iki yabancı dili de benden daha iyi, münazaralarda artistlik yapıyor, yüzme okulundan sıkılıp azıcık da baskette takılayım diyor, çekirdek voleybol takımına seçilmiş zaten, kızım senin kalem tuttuğunu görmüyoruz sen ne ara hikaye ödülleri alıyorsun eve madalyalarla geliyorsun? o notlar ne az bi sakinleş psikopatlaşma diyemiyorsun. yeni nesil hayatını yaşıyor lan olan bizlere oldu, ne varsa bu doksan küsürlüleri vurdu.
bide çok güzel be şimdi konuştuk daha bi güzelleşmiş. allah'ım ona daha fazlasını ver ama, `kardeş payı denen bişey yok mu dinimizde de ona verdiklerinden azcık bana da versen, valla kıskanmayacağım.
