ezan sesini duyar duymaz, dinlediği müziği kapatan, sesini kısan insanlardır.
özellikle girdiğim müzikli mekanlarda sıkça başıma gelen hadisedir.
ezan sesini duyunca, sanki pek mühim bir şey varmış gibi, ezanın sesini daha rahat duymak için, müziği, televizyonu radyoyu kapatan insanlar yaşıyor bu topraklarda.
sanki kendisi, namaza gidecekmiş gibi, sanki imanın tek şartının ezan dinlemek olduğunu varsayan, müezzin allh u ekber dediği anda, koşarak mutlak sessizliği sağlamak isteyen bu insanlardan olabildiğince kaçınmalıyız.
kafede oturmaktayım, en sevdiğim şarkılardan biri olan, tarık mengüç ün şakşukası çalmaktaydı, müziğin tirmine kendimi kaptırmış bol soğanlı bir şakşuka haylindeydim, ama birden tarık sustu. herkes sustu, ölüm sessizliğini, müezzinin, eşhedüenlemuhhemedd, şeklindeki sesi bozdu. noluyor diyerek, naifçe kendi özgürlüğümü kısıtlayan adama baktım. abi ezan dedi.
