şimdi şöyle. ankara Dil Tarih'te okurken rus dilinden Rıza diye bi arkadaşım vardi. pic değildi ama pek de iyi biridir denmezdi. uc dönem Nazlı isminde yine Rus dilinden arkadaşımın birini sevdi üç dönem peşinden koştu yalvariyor uyumuyor falan elini bile tutamadı. baktı olacak gibi değil vazgeçti Gülnaz diye Gaziantepli birini buldu. yemedikleri bok kalmadı.
mesele şehir değil anlıyor musun yani siktiim şehri ölçüt değil artık. her ilde her şey var artık.
az kaldı unutuyordum seni. soylemeden edemeyeceğim seni ve senin gibi düşünen iki yüzlü mahlukların suratına vicdanına tükürükeyim.
