sabah 3 yasindaki cinar'a bisiklet almaya gittim. Gerci yeni yasina basmasina daha var ama sonbaharda dogdugu icin sanssiz kereta... hem insan yegenine hediye alirken ozel bir durum olmasi gerekmiyor, gittik buyuk bir markete.
Biraz dolastiktan sonra cinar'in binebilecegi boyutlardan biraz daha buyuk bir bisiklet buldum, 3-5 sene biner mantigiyla fiyati biraz pahali gelmesine ragmen kalan son erkek cocuk bisikletini alip otoparka dogru Ciktim. arabami ararken sessiz sessiz aglayan bir cocuk takildi gozume. Babasinin yaninda durmus gozunden yaslar suzuluyor.
Gittim arabanin yanina bisikleti bagaja yerlestirmeye calisirken gozum tekrar ilisti cocuga. Uzaktan pek secemesem de hala agladigi belli. Babasi da elinden tutmus hic sesi cikmiyor, bir sey bekliyor ama ne onu da cozemedim... az evvel aldigim cikolatalardan biriyle gittim yanlarina, cikolatayi verdim. Almadi once. "Neden agliyorsun" diye sordugumda cevap da vermedi zaten...
Babasina dondum, "abi" dedim "neden agliyor yapabilecegim bir sey var mi?"
"Yok kardesim sagol" dedi. Tuttu cocugu elinden goturdus cikisa dogru. Bindim arabama. Otoparkin cikisinda tekrar rastladim, adam otoparktan cikan araclarin camlarini silip bir seyler kazanma derdinde. Cocuk az otede oturmus hala agliyor... cektim arabayi saga, gittim babasinin yanina, abi dedim cocuk neden hala agliyor?
"Kardesim" dedi "usteleme"...
-tamam da abi icim acidi be aglamasin. Soyle belki vardir bir caresi?
+bugun karne aldi ilk karnesi...
-eee abi?
+soz vermistim bisiklet alicam diye...
bogazima bir sey oturdu sozluk. ne bogazi ustume sanki okuz oturdu, fil amk fil coktu sanki uzerime... diyemedim bir sey...
"alicam ama" dedi babasi. "Onun icin calisiyorum, dun isten cikarildim parami vermediler daha, parami versinler ilk isim ogluma bisiklet almak ama daha vermediler! ama anlatamiyorum iste, nasil anlasin? Sen olsan anlar misin?"
Susup isine bakmaya devam etti adam. Zaten bu sirada bir suru araba cikip gitmisti bile... bisikleti cikardim bagajdan, goturdum cocugun yanina. Binebilir misin buna diye sordum. basini kaldirdi, gozlerindeki yasi sildi... bi dene belki binersin diye tekrarladim. Babasina bakti, babasi bir arabanin camini silmeye calisiyordu...
Hadi dedim bi tur at bakalim yakisacak mi? Hem dusmeden binebilirsen belki senin olur bu bisiklet istemez misin? Dedim. kalkti yerinden... gulumsedi. Bindi bisiklete, pedallarini cevirmeye basladi... cocuk artik guluyordu.
Arabaya dondum. Adam hala gormemisti cocugunun bisiklete bindigini. Yanindan gecerken durdum, "buyuklerin dertlerini cocuklar anlamasin zaten. Uzulmesinler hic dimi abim? hadi artik burada calismayi birakip cocugun bisiklete binebilecegi bir yere gitsen iyi olur" deyip cocuga baktim. Adam arkasini dondugunde yavas yavas uzaklastim... dikiz aynasindan bakarken cocugun bisikletten inip babasina kostugunu gordugumde aglamamak icin de dudagimi paramparca ettim tabi ama bu bizim umrumuzda olmadi hic. Cocuk artik guluyordu... babasi da.
cinar'a da dedesi alsin bisikleti artik yapacak bir sey yok.
