komşumuzun uzun bacaklı kızının yaptığı -eylem mi diyim, faaliyet mi diyim sen sor allasen yorma ben öyle söyleyeyim- şeydir(konuyu geniş tutmak lazım bi yerde).
yanlış anlaşılmasın komşu kızının bacaklarıylan hiç bir münasebetim oluvermedi. dönüp kaş altından bakıp, iki kıl uzamış bıyıklarımı da burkmuşluğum yoktur evelallah. bacımdır dedim başımı öne eğdim yutkundum da geçtim. allama şükürler olsun hemcinslerime karşı saygıdan öte sevgi beslemedim şimdiye dek. neyse ara ara servis beklerkene bakardım bizim vildan ablada çıkıvermiş evin kapısına o da servis beklemekte pek tabi. anam bir rüzgar eserdi ki evlere şenlik karşıdaki manav, bizim evin altındaki bakkal, yoldan geçen adam(meçhul kişi lazım her zaman) herkes ağzı açık ayran budalası gibim. ne hikmetse o rüzgar benim eteğimi hiç açmadı laa. nasıl etekmiş vildan abla seninkisi diye düşünüp durdum hep ama sen farkında bilem değildin. ben seni, benim farkımda olmadığın halinlen sevdim! neyse eteğe geçelim. gri şöyle belden sarmalı uca doğru fırfırlı bir şey işte. gerçi benim etek bel kısmını geçerekten dizime kadar sarmalı dizden bileğe fırfırlı kıvamında olduğundan değil rüzgar hortum çıksa kâr etmezdi animallah. tamam güzel kızdı, hoş kızdı da biraz boş kızdı bizim vildan abla(yazar burada pok atıyor. geçin anam geçin!). boş dediysem bir bildiğim vardır elbet. anası terziydi bu vildan abla'nın. eteğinden tutun giydiği okul gömleğine kadar da dikerdi. kadıncağız uzun uzun dikerdi bu hanım kısaltıp kısaltıp giyerdi. belinde ben diyeyim üç parmak siz diyin beş parmaklık bir öbek oluşurdu bizimkinin. ne kıvırırmış zamanında. boyu kısalmakla kalmaz etek tamamen yok olurdu hırkanın altında. hani o kısalıkta eteği kim giyse bacak boyu uzar anacım(hâlâ pok atan yazar modundayım değmeyin). neyse iş bu entry pek de elzem değil elbet. ama naptım? içimi döktüm rahatladım. yüzün de çirkindi be vildan abla(ohhh!)
