Çok nadirdir. Yeri gelir insanın ailesi dahi bir karşılık olmadan sevemez diye düşünüyorum. Yani mantıklı düşündüğünde birini hiç bir çıkarın olmadan seviyorsan, sevgine layık olan insanın peygamber vasıflarını taşıması gerekiyor.
Kafanı kaldırıp herhangi bir topluluğa baktığında sadece benim dış görünüşüm hakkında ne düşünüyorlar acaba diye ortalık yerde dolaşan insanları, onları dış görünüşleriyle değerlendiren ve böyle düşünmeye mahkum eden digerleri gerçekten birini sevebilir mi? Insanlar yaşam tarzlarıyla ve düşünce yapılarıyla birbirlerini kategorize edip kısır döngüye mahkum edip daha sonra utanmadan gerçekten sevecek birini arıyorlar.
Gerçekten babanı sevdiğini düşün, sana babalık yapmasa, cebine harçlığını koymakdan vazgeçse, senin fikirlerini, duygularını önemsemese yavaş yavaş içinde sevgi azalacaktır, bitmeyebilir bu o zaman gerçek sevgidir, karşılıksız. Ama şu an her sey yolunda giderken içinde büyüttüğün duygu gerçek sevgi değil ne yazık ki. Çünkü olumsuz halini görmedin henüz.
