ayıklaması zor, anlatıldığı kadar lezzetli olmayan balık. çorbasına türlü malzemeler katıldığı için lezzetli sayılmakta, tavası yapıldığında balığın gerçek tadı ortaya çıkmakta. uğraşlı olması hasebiyle, emeğinin karşılığını alan insan modunda yendiği için alınan lezzetin balığın tadı mı yoksa muzaffer olmanın tadı mıdır bilinmez.
ayıklanma biçimini de yazayım, tam olsun.
iskorpiti ekmek tahtasına oturtun, baş ve işaret parmağınızla yanlarından dikkatle tutup bastırın, elinizi üzerinden kaldırmadan keskin bir bıçak yardımıyla kelleyi koparın.
kopuk kelle kısmından tutup (dikenlere dikkat) önce karın, sonra da sırt dikenlerini kesin. (bıçak hareketiniz baş kısmından kuyruk kısmına doğru olmalı)
diken kesme işinden sonra rahatlıkla tutabileceğiniz balığın derisini kafa bölümünden başlayarak yüzün. ortaya çıkan eti una bulayıp tava mı yaparsınız, çorba mı yaparsınız, buğulama mı yaparsınız o size kalmış.
not: diken batması durumunda (küçük bir dikkatsizlik) balık keyfiniz kabus olur. acı ötesi bir sızıntıyla moraran elinizden beyninize yükselen zonklama, yeri göğü sarsan bir uğultu size günü zehir eder. şişlik 3 gün içinde iyileşir. bu ibne hayvanın dikenlerinden bir kaç kere (ayrı zamanlarda) bir yerinize batarsa vücut zehire dirençli olur, zehir sizi etkilemez. iğnenin batma acısıyla kalırsınız.
