yurdum insanının büyük çoğunluğu ayıptan, terbiyeden bahseder ancak yeri geldiğinde huysuz virjin gibi mehmet ali erbil gibi tiplere gülmekten kırılır, hayranlık besler.
demek ki ortada toplumsal bir ikiyüzlülük var; tıpkı 'ben magazin programlarını izlemiyorum' diyen vatandaşlarımızın durumu gibi.
bu durumda mehmet ali erbil in sululuğuna ve bel altı işleyen esprilerine çamur atmadan önce o çamuru ömncelikle kendi yüzümüze bir güzel sürmeliyiz.
(bkz: iğneği kendine çuvaldızı başkasına batır)