bazen insanı katır gibi tepip aklını başına getiren hadise.
zira en bencilce dürtüleri su yüzüne çıktığında kendisi dışındaki herkesi ateşe atabilen insanoğluna duyulan ihtiyaçtan sıyrılıp yalnızlığa sarılmak bazen iyi gelir. diğer insanlarla bağlarını koparıp tanrıyla ve kendisiyle yüzleşebilmek insanı cesaretlendirir.*
