affetme bizi minik
sana yaptığımız bu zulumden dolayı affetme bizi.
sana sahip çıkamadığımız için affetme bizi
senin sıcak yatagında uyuman gereken saatte sokakta karton toplamak zorunda bıraktıgımız için affetme bizi.
çok anladığımız bir bokmuş gibi ülke sorunlarına kafa patlattığımız için affetme bize
sen orda olduğunda biz bulunduğumuz her konumdan şikayetçi olduğumuz için affetme bizi.
sen sabahlara kadar sokakta kaldığında bizim sana kol kanat gerememizden affetme bizi.
hayatımın en büyük acısıdır sokakta olan ve bizim sadece canımmm yaa deyip geçtiğimiz onlarca çocuk hayatlarını kazanmaya daha o minik yaşlarından başlarla. bizler onların bu hayata nasıl tahammul edebildiğini bilemeden hayatımızda olan tüm şeyleri sıkıntı bilir dertleneriz. derdimizi siksinler halbuki hayatın daha ne demek olduğunu bilmeyenler olarak bunca şeyin değerini bilmeden geçip gidiyoruz. hangimiz 9 yaşında gece 11 de sokakta kalmak zorunda kaldık hangimiz bir vakit yerden bir şeyler aldık .düşün vatanımın geleceği düşünki nesillerine sahip çık düşünki var olan evlatlarını unutma. şunu tekrar etmeliyimki hayatta hiç bir şey karton arabasını çeken 9 yaşlarındaki çocuk kadar içimi acıtmaz...
