-sevmedikleri insanlarla sevgili olmaları.
-hemen herkesle sevgilisini tanıştırmak ya da ilişki bir yılı geçtikten sonra bile kimseyle tanıştırmamak.
-sabah akşam mesajlaşmak her konuyu çabuk tüketmek.
-sevmediğin halde seni seviyorum demek.
-daha ilk başlardan evlilik hayali kuran kızlardan veya daha ilk başta seks hayali kuran erkeklerden olmak.
-sanki ileride evleneceğiniz insan oymuş gibi sınırlarınızı aşmak.
-gereksiz pahalı hediyeler almak ya da baştan savma hediyeler almak. Hiç almayın daha iyi!
-siz hayatına gireli 10 gün olmuş iken ondan 10 yıllık kankasını silmesini istemek. (Bu durumda Sizi silmiyor ise hak ediyor her şeyi zaten!)
-onu giyme bunu giyme triplerine girmek. Bu kızı sen o giydikleri ile beğendin değiştirmeye çalışmak niye? Senin istediğin gibi giyinmiyorsa düzgünce konuş yok kız Hayır diyorsa ayrıl. Baskıya gerek yok.
-erkek sevgiliniz arkadaşları ile dışarı çıktığında zırt pırt aramak. Hatta dozu kaçırıp kimler var say demek. Bir o ortamda onu düşünün arif, mehmet , selim .. diye sayıyor. Yazık değil mi çocuğun karizmasının reset tuşuna basmaya ne gerek var.
-ekonomik olarak üstünlük sağlamaya çalışmak.
-ilişkinin iplerini ailelerin eline vermek.
-din , siyaset, hayat görüşü gibi konulardaki tutumları tolere edilemeyecek durumda olan kişilerle ilişkiye başlamak.
-ilişkinin temelini sekse oturtmak ya da hiç temasta bulunmamak.
-birlikte eve çıkmak.
-gereksiz kıskançlık yapmak.
-hiç kıskanmayıp onu umursamadığınızı düşündürmek...
bence en büyük hata ilişkiye başlamaktır. Biz sevmiyoruz ki bu kadar sıkıntı gözümüzde büyüyor oysa sevmek sağır olmaktı sevmek kör olmaktı. Biz her hatasını duyup , görürken nasıl seviyoruz?
