insanın gece gece a.mına koyan şarkıdır. sikindirik şarkıların yanında ilaç gibidir pearl jam black.
boş tuval yüzleri, dokunulmamış kilden tabakalar...
sereserpe serilmişti benden önce, bir zamanlar onun bedeninin yaptığı gibi...
beş ufuğun hepsi çevrelendi ruhunda...
dünyanın güneşe olduğu gibi...
şimdi tattığım, soluduğum hava değişti.
her düşündüğümde, o her şeydi.
biliyorum ki bana her şeyini verdi, giydiği her şeyi...
ve şimdi...
acıyan ellerim bulutların altında ısınacak.
her şey neydi öyle?
resimlerin hepsi siyaha boyandı, işlendi her şeye.
bir yürüyüşe çıkarım,
oynayan çocuklarla çevrilirim,
gülüşlerini hissederim.
peki ya ben niye kuruyup soluyorum?
ah... ve başımı döndüren buruk düşünceler!
dönüyorum, dönüyorum, güneş ne kadar da çabuk batabiliyor.
şimdi acıyan ellerim kırık bir bardağı koruyor.
her şey neydi öyle?
resimlerin hepsi siyaha boyandı, işlendi her şeye.
kötüye giden aşk, dünyamı siyaha çevirdi.
gördüğüm, olduğum, olacağım her şeye işledi... evet!
biliyorum, bir gün güzel bir hayatın olacak...
biliyorum, bir yıldız olacaksın birilerinin gök yüzünde...
ama neden...
neden, neden o, o benim olamıyor ki?
