her koşulda uyulması gereken kural. zaten hukuk denen şey üstün olmazsa düzen bozulur. rum mimar, fatih sultan mehmet'e dava açtığında yargıç, fatih'in elinin kesilmesi kararı verilebiliyorsa ve bu kararın da verilmesi gerekiyorsa bu hukukun üstünlüğüdür. böyle de olmalıdır. dil, din, ırk, mezhep, cinsiyet vb. olmadan ön yargıları olabildiğince bir kenara bırakarak yasalara ve en önemlisi vicdana göre karar vermek kadar insanı huzura eriştiren başka bir şey olmasa gerek. peki bu hukukun üstünlüğü günümüzde var mı? türkiye için söylemek gerekiyorsa yok. hangi parti iktidara geliyorsa onun dedikleri yapılıyor. herkes kendi doğrularını yapmaya çalışıyor. geri zekâlının birisi hukuk kurumlarına kendi dediklerini yaptırmak, dönemindeki hukukçulardan zarar görmemek -ona göre yaptığı şeyin cezalandırılması zarar olabilir ancak yasalar çiğneniyorsa gereken yapılmalıdır ve bu zarar sayılmaz, hukukun üstünlüğüdür bu.- için kendi adamlarını dolduruyor buraya ve bu devran hep böyle gidiyor. bu geri zekâlılığı ilk yapan yani hukuku tekeline alandan sonra gelenler çok da suçlu değil çünkü kendince haklı. şu an hükûmet değişse hukuk, yeni gelen iktidarla uğraşmayacak mı? birisinin çıkıp hukukun üstünlüğünü sağlaması gerekiyor ki insanlar gerçekten adalete güvenebilsin, herkes "helal olsun be, hukukun üstünlüğü budur!" diye sevinip gözleri dolabilsin. yaşasın tam bağımsız hukuk!
