yanlış olduğunu düşündüğüm iddia.
şimdi sana ''4 değil 4 buçuk değil tamı tamına 5 saatlik uyku insana yetiyor'' adlı anımı anlatayım.
üniversitede iken kpss sınavına girmiştim. sonrası her şey istediğim gibi oldu. bi hastaneye atandım ve aynı zamanda fakültede derslerimi kaçırmak istemediğimden beni gece mesaisine aldılar. her şey toz pembe pederden para dilenmek yok, eve gitmeden iki midye yesem sabaha çıkar mıyım derdi yok. ilk defa hayatına adam akıllı yön vermişsin ve bunun sende yarattığı embesil öz güven pik yapmış durumda. velhasıl sabah okul dersler, akşam iş yeri işler. tempo yoğun ama inanın hiç hissetmiyorum her şey öyle akıp gidiyor ki nerdeyse uyumuyorum. ve cidden hiç de etkilenmiyorum. yaklaşık 6 ay ev, iş yeri ve okul arasında mekik dokudum. ortalama günlük 5 saat uyuyorum. 6 ayın sonunda zihnim hala kendi havasında ve mutluydu. evet eğer insan isterse her şeyi yapabilir, her duruma ayak uydurabilir düşüncesindeyim. ama inanın beden çok yıpranıyor. ve ani bir yıpranış değil bu. yavaş, sinsi ve kronik. olayın farkına vardığınızda gidenleri artık geri getiremiyorsunuz. anlayacağınız benden de sağlık açısından bi kaç şey uçup gidiverdi. diyeceğim o ki sevgili kardeşim hayatın toz pembe yahut boktan olsun, efendi ya da serseri ol, çok çalış ya da hiç çalışma ama taşaklarını yaya yaya 8 saatini güzelce uyu.
