değişik bir şeydir bu benim açımdan. şöyle ki bende yükseklik korkusu falan yoktu. esamesi dahi okunmazdı. hatta yüksekte olmayı da severdim. dönme dolap tepede kalınca adaları izlemeye falan bayılırdım o derece. ya da yüksek bir yere çıkmak ve manzarayı izlemekten acayip keyif alırdım.
gel gelelim bir kaç senedir bu fobi hasıl oldu bünyede. üstelik sıra dışı şekilde. öyle ki hani gazetelerin internet sayfalarında rusların yaptığı gökdelen tırmanışları fotoğrafları oluyor hani. heh işte ben o fotoğraflara bakarken kanım çekiliyor amk. bildiğin tırsıyorum hem de öyle böyle değil. çoğu fotoğrafa bakamıyorum bile. hayır mesela uçaktan, uçmaktan falan da zerre korkmam uçağın penceresinden aşağıdaki ışıklara ve bulutlara bakmaktan da müthiş haz duyarım. ama gel gelelim şunları görünce;
ben iptale bağlıyorum arkadaş. kanım çekiliyor resmen. var mıdır acaba bunun bir tanımı psikolojik bir çözümü hipnoz falan gibi mesela bilen aydınlatsın gözünüzü seveyim.
