gece gece bu yazıyı yazmak nerden aklıma geldi bilmiyorum. belkide böyle şeyleri pek arkadaşlarımla konuşamamla alakalı. bir babanın olmasının ne demek olduğunu bilmemek çok eksik hissettiriyor insana.
mesela sakalını nasıl keseceğini kendin öğrenmek zorundasın veya erkek olmayı.
insan büyüyünce alıştığı için pek umursamıyor. ama çocuk olurken umursuyor yazar dostlar. hemde çok. arkadaşların babaları hakkında konuşurken sana sorulmasın diye dua etmek nedir yaşadım. babalar gününde babana ne hediye aldın diye bana sormasınlar diye dışarı çıkmazdım. daha bunun gibi bir çok hüzünlü örnek verebilirim.
