264.
-
ağır , bazen anlamı yok da diyebiliyor insan.
sırtınızda küfeye dağın tepesine tırmanmak gibi ama aradığınız orada değilse yuvarlanırcasına gerisin geriye bırakırsınz aşağıya kendinizi.
yaptıklarınız da hep hatalı olur zaten ama doğru nedir onu da bilmezsiniz.
ya da doğruyu yapabilecek kadar gücünüz var mı orasını da sormazlar.
yaşamak işte yaşanan onca şeye rağmen yaşanmamış gibi davranıp nefes almakla yetinirsiniz.
