insanın en duygulu, en zayıf anında kendi çaresizliğiyle duyduğu gururun sözcüklere dökülmüş halidir. başka bir şey kalmadıysa elinde gururdan başka, nasıl kutsallaşıyor gözünde o gurur, o en zayıf anında.. acıyı da seve seve çekiyorsun, belaya da eyvallah çekiyorsun. her şey üst üste gelince..
işte o an kendinle konuşuyorsun sadece ve kendini sevmeye başlıyorsun..