Metro'da karşılıklı oturur, koyu camdan birbirimizin yüzüne bakardık... Gülerdik, güldürürdük birbirimizi o camın yansımasıyla. Zamanla bir oyuna dönüştü ilk kim gülerse kaybeden o oluyordu. Bu yazıyı okuyorsan bil yarim; O koyu cam bana seni hatırlatıyor, ben hala o camlarda senin gülümsemeni arıyorum.
