erkeklerin verdiği sözler beyanat değildir, son kullanma tarihileri en fazla 1 hafta olan tüketim malına girer. bir hafta önce söylenilen "seni seviyorum, sensiz yaşayamam, hayatımın aşkısın, hemen evlenelim, seni hiç aldatmadım*, yeşil panjurlu mor evimiz, soyadımızı taşıyan, kendi futbol takımımız olacak, vs ... vs... vs..." en geç ertesi hafta içinde kendini imha edecektir. sanmayınız ki adamlar bunları metin haline getirip altına da "yukarıda yazılanlara ömrü billah sahip çıkıp, arkasında olacağım, çünkü ben şerefsiz bir korkak değilim" diyim kaşe-mühür-imza olayına giriyor! *
sonra bu entryi okuyup da "ben görmedim, duymadım, bilmiyordum" demeyiniz. ilerleyen tarihlerde de adamın karşısına şiş burun-kırmızı gözler-dağılmış imaj üçlemesiyle geçip "ama sen bana böyle böyle demiştin, yalanmıydı?" diye abuk sorularda sormayınız. sonra "o o zamandı, dün dündür, bugün bugün" gibi gayet rezil ve paspaye bir cevap alır, üzülürsünüz. bırakın, yazık gençliğinize! *** * (bkz: güvensizlik)
