bazen bir yürek, bir ses, bir şarkı tanıştırır insanları; şimdi ben bu şarkıları kime söyleyeyim? mesela...
gökhan sarsam ve meclis'i tanımam da böyle oldu işte, bir ilhan şeşen konserinde... sevdiğim şarkıları sadece alıştığım isimden dinlerim kuralımı yıktı o gün gökhan sarsam sesiyle...
ilhan şeşen'e olan aşkımı bilen bilir; amca'dır, can'dır...
gökhan sarsam ve meclis; piyanoda yuri ryadchenko, uduyla mete aslan ve o şahane yorumuyla gökhan sarsam "efkarlık ilhan şeşen şarkıları" isminde bir albüm çıkardı ve bugünlerde tüm müzik marketlerde satışta... gökhan'ın sesi ve amca'nın şarkıları birleşince tadından yenmez bir albüm olmuş...
karşı kıyılara gidip, geri gelip, bodrum'da yıldızları sayıp, ülkenin bilmem neresinde güneşi batırabiliyor, ilk kez aşık oluyor gibi heyecanlanabiliyorsunuz... müzik böyle bir şey, her şarkıda başka bir hayaldesiniz... hele ki aşık olduğunuz şarkılara bir kez daha aşık oluyorsanız...
Ağlıyor istanbul
Ayrılığa Dayanamam
Her Şeye Rağmen
Sevinçle Uyan
Şimdi Ben Bu Şarkıları Kime Söyleyeyim
Temenni,
ayrılığa dayanamam sandığınız noktada duvarlardan silinmiş elin tenin kokun, besbelli unutulmuş yolu istanbul’un derken bir bakmışsın albüm sonunda çoğalmış temenni’leriniz; Bana gelsen benim olsan, Beni sevsen temelli... Bu ne davet ne cesaret, Bu yalnızca temenni...
kendinize bir güzellik yapmak istiyorsanız bu albüm tavsiyem olsun... her şeye rağmen sevinçle uyan’ırsınız, pişman olmazsınız...
