Her zaman kayıp,
söylenmesi çok ayıp
sözlerimi buldum ben.
Bir gece vakti,
hiç beklemediğim bir an.
Kimsenin hiç duyamadığı,
duysa bile hiç anlayamadığı
sesim,çığlık oldu bir an,
mutluluktan.
Dudaklarımda hep asılı,
yarım kalmış,hep saklı,
gülümsememe kavuştum ben.
işte,nihayet,en sonunda geldin sen.
Belki beklemem uzun sürmüştü
ve seni beklerken ben
besbelli ki hayat seni çok üzmüştü.
Seninde bir ağlama hissi vardı içinde,
akıtamadığın gözyaşları birikmişti derinlerinde.
Belki ağlayabilirdik beraber.
Ama bu sefer yıllarca alışageldiğimiz gibi
hüznümüzden değil,
sevincimizden.
iyi ki beklemişim seni,
ve iyi ki geldin sen.
Hoş geldin hayat.
