annemizi kaybettik, babamız olacak şahıs tekrar evlendi. üvey anne kahrı çektik, dövüldük, ezildik, ağlatıldık...
bir gün ablamla çıktık dışarı parkta oturuyoruz. karşımızda manav var. salkım salkım üzümler... paramız yok zaten. biri elimize para verse bu ne diye düşünürüz o haldeyiz. dayanamadım ben, ablam zaten hasta. üzüm alayım dedim. girdim markete. Abi dedim. üzümler güzelmiş dedim. üstümüz başımız yamalı zaten. çukurova çocuğuyuz işte. evet dedi güzel olacak tabi izmir üzümü dedi. zorlandım, terledim. dişimi sıktım isteyemedim. çıktım sonra ablamın yanına döndüm. bana baktı. şey dedim sahibi varmış o üzümlerin dedim. sustuk oturmaya devam ettik çimlere...
şuan bile dolu bi meyve tabağı görsem içim burkulur. yağmur yağar içime... o yeşeren meyveler, içimi tüketir...
