soğuk günlerde, üstünde doğru dürüst bir paltosu bile olmadığı halde dışarıda simit satmak ya da ayakkabı boyamak zorunda kalan çocukları görünce insanlığımdan utanırım ve içim o kadar burkulur ki; "-keşke elimden gelse de bu durumu değiştirebilecek bir şeyler yapabilsem" derim kendi kendime.
ya da bazen bedava verilen baist bir ürün için, mağazanın önünde kuyruk oluşturan insanları gördüğümde de içim burkulur.
