aile baskısının ani olarak kaybolması, özgür iradenin devreye girip önceleri cazip geldiği halde yapılamayan eylemlerin artık yapılabilir olduğunun görülmesi, yanlış arkadaş seçimleri gibi sebepler ile bu duruma düşen kızlardır.
şöyle de bir şey var ki bunun adı gerçek anlamda onursuzluk ve kılıf aramaktır. üniversiteye gelip piyasaya düşen kızlarımızdan veya onların yakın arkadaşlarından duyulmuştur bizzat; "evden para az geliyor, ev kiramı bile ödeyemiyorum nerdeyse kaldı ki geçineyim burda. o yüzden paralı mal erkeklerle takılıyorum bende. onlar mutlu ben mutlu..."
şimdi bu kıza sorsan; "hiç iş yok muydu etrafta, aradın mı?" ya da "senin durumunda olduğu halde senin gibi davranmayan kaç kız var bilir musun?" veyahut "evde kalmak zorundamıydın? yurtta devam etseydin madem maddi sıkıntı var". diye eminim susup kalacaklardır ya da fazlasıyla arsız iseler yukarıdaki bahaneleri tekrar ve sıkılmadan sıralayacaklardır.
