Böyle yalnızlıktır.
Hiç ayrılmadık oysa;
Ama yalnızız ilk buluşmamıza kıyafet seçtiğimiz andaki gibi.
Deniz zaten maviydi, mavi olmamalıydı gömleğimiz.
Zaten gülümsüyordu dalgalar, gülmemeliydik,
Belki yosun kokmalıydık,
Belki ekmek parası olmalıydık bir balıkçının ağına takılıp.
Ama beceremedik, beceremedim,
Bölemedim sesinin eşlik ettiği cümleyi.
Belki Türkiye'yi bölmeliydik,
Irkçılıkla değil ama çığlıkla;
Dur kadın deyip tek ıslıkla;
yok kadın.. Sus..
Sus ki farklı şehirlerde karşılaşalım.
Sus ki büyüsü bozulmasın,
Sus ki tanrı vamasın,
Farklı şehirlede nasıl beraber yaşadığımızın farkına,
Ki almasın ikimizden birinin tılsımını.
Sus ki sen esnerken ben de uyanayım,
Sus ki sen simit yerken ben çaya susayayım,
Sus ki duyulmayalım aynı şarkıyı söylerken,
Yazan şair bile inanamasın,
Aynı dizeyi iki insanın aynı solukla söyleyebileceği ihtimaline.
Hiç ayrılmadık oysa,
Gittin gideli;
Uyanmıyorum,
Uyuyorum.
Note 1: Uyuyan erkekleri sevelim.
Note 2: Uyuyamayanları daha çok sevelim.
Note3: exynos 5 octa 5420 işlemci, 2199 tl, 6 taksit, mediamarkt (buraya reklam aldım he)
