aylardan nisan,güneşli bir bahar günü ve bir kaç yüz kilometre ötede bir arkadaşını ziyarete giden ulker cikolatalı gofret sevmem.
bir cafe de oturulurken arkadaşı tanıyıp gelen bir kız da muhabbete katılır , gel gör ki koymalar,çıkarmalar, için de gezdirmeler falan bir pis muhabbet dönmeye başlar ki ülker çikolatalı gofret sevmem bile utancından ağzını açamaz,o derece yani !
konu konuyu açar, muhabbet yerle yeksan giderken kenardan çekirdek çitleyen seyirci misali muhabbeti izleyen ulker çikolatalı gofret sevmem söze girebilecek bir yer konu bulmuştur; masadaki kız haftaya amsterdama gidecektir. fırsat bu fırsat diyip ben muhabbete girerim,ağzımdan çıkan cümle aynen şöyledir ; amsterdam, mmmm am'la başlayıp am'la biter dikkatli ol tabi ehe ehe ehe.
ikisi de önce bir birbirlerine baktılar, sonra kız döndü bana baktı ve dedi ki; iyi bari sonunda açıldı .
