söz lafa geldiğinde herkes yardım elçisi gibi görünür. örneğin büyük iş adamları hepsi birer okul yaptırır, yüzer tane öğrenci okutur ama kimse bu büyük adamların kaç insanın sırtından geçindiğini, kaç insan sayesinde zenginleştiğini sormaz, önemsemez. zenginleşmek için kaç insanı kazandıklarının binde birinden bile daha az paraya sömürdüğünü görmez. derlerki yatırım yapıyor yük işcinin sırtına biner yine onlar çalışır büyükler yer.
sonra kampanyalar düzenlerler ; "baba beni okula gönder" derler göz boyarlar. ama hepsi aslında "düzen" dir. onların kayırdıkları trt'lerde çalışırlar ve bir gece için 650000 ytl harcarlar ve insanlara hayatlarında hiçbir zaman ulaşamıyacakları yalanları gösterirler onları kış uykusuna yatırıp derlerki sonra insanlarımız aç, çocuklarımız eğitimsiz, hayatımız gitgide yozlaşıyor. derler ...
sonra film yine başa sarar. yine yeni bir yıl başlar...