sonu çok iyi bitti, dostoyevski'nin suç ve cezası. katil, sonunda raskolnikov gibiydi. tefeciyi öldürdü ama masumdu. aldığı ceza ise vicdan azabı oldu. imamın duası da "inşallah sebebini öğrenmeden ölmezsin" olması filmi tamamen suç ve ceza'ya çevirdi.
ah muhsin ünlü vah onur ünlü. yazık ya ben bu adama çok acıyorum. herif "nasıl olsa tutmaz" diyerek istediğini yazdı çizdi yönetti. bu sefer olmuş, bu sefer tuttu. bu adam her seferinde şiirlerinde filmlerinde dini imgeleri kullanıyordu. bu seferki filmi tamamen din üzerine olması da hoştu. best olmuş. son beş yılın en iyi türk filmiydi.
