Kadıköy moda'da dertli dertli alkollenen Uludağ Yazarı abimiz.
Baktım reis dellenmiş, kollar iki yanda, koştum hemen düşmesin diye tuttum.. O anda sivri burun;
Kabahatmıydı seni sevmem böyle
kaçıyorsun benden sebep ne söyle
bir de beni düşün kendi yerinde
o zaman hak verirdin benim bu halime
Bi iki sn afalladım noluyor abi bana mı yürüyorsun yoksam dedim. Aldırış etmedi, boynunu büktü. Yemin ederim hayatımda o kadar kötü olmamıştım. içim kıyma kıyma oldu devam etti babamız;
sevgi gönülden gelen bir duygudur
Zorlayamam seni beni sev diye
fakat her sevgi aşk değildir inan
Arkadaşça sevsen razıyım yine
Abi sus duyan olacak dedim fakat dinletemedim. Sarıldım sebepsiz. Bakma öyle anlayacaklar demekle yetindim...
Fakat anlayan anladı be reis, esti rüzgarlar... Saçlarından bir tel, baharından bir yel geldi, içim eridi...
Babaya aşk şelale... Vermeyen kızlar utansın be reis... Bizde ki bu kalp varya yeter be reis...
