bir oğuz türk'ünün, başka bir aile hakkındaki görüşü.
bu osmanlı baştan iyiydi, anadoluda birliği sağladı filan. milliyetçiydi ve türke sahip çıkıyordu. şeyh edebali gibi din adamları vardı o zaman. padişahlar bir nevi evliya gibiydi. sonradan bozuldular. güç delisi oldular. kardeşlerini bile öldüren katillerden başkalarına hayır gelir mi. adam bir rüyaya gitti mısır'da halifenin kafasını kesip kutsal emanetleri alıp istanbula geldi. hayrını görebildi mi peki. elbette ki hayır. allah da onları duraklama ve gerileme devrine soktu. ilk baştan türk'e saygı duyan osmanlı, son dönemlerde türkle kafirler arasında hiç bir ayrım gözetmedi. zaten bunu kendileri de ifade etmiş, kafirlere özgürce yaşama hakkı vermişlerdir.
osmanlı'nın kafirlere kendi yaşamlarını yaşama hakkı vermesi gerçekten insanların iyiliği için mi, yoksa kafir kızlarla evlene evlene akıllarını mı yitirdiler.
her neyse. osmanlının devamı olan osmanoğlu sülalesi de, osmanlı'nın uygulamaları da umurumda değil. ben oğuz türkü'yüm, koyum osmanlı'ya mk. mk mun katilleri. ulan adam sırf kendi sapıklıklarına fetva versin diye kendini halife ilan etmiş; hangi silktiğim medreseyi bitirip hangi yüce alimden el almış zürriyyetini silktiğim.
atatürk bunların alayını asacaktı ki bak bir daha ecdadımız diyebiliyorlar mıydı.
