benim için tiyatro sahnesine çıktığımda yaşanan histir, bir şişe pasiflora alınır güzelce herkese pay edilir, 1 yıllık kurs döneminden sonra sahneye adım atıldığında eller ayaklar hatta tam koordinat vermek gerekirse dizler tir tir titrer, şahsen bir kolum sabit dururken diğerini hızla salladığımı bilirim. tabi insan sonrasında alışıyor, ama o alkışın getirdiği adrenalin hissi bağımlılık yapıyor. şehir tiyatrolarında ayağımda alçıyla sahneye çıktığımda en büyük adrenalin patlamasını yaşamıştım ki; seyirciler ayağımda alçı olduğunu fark edip ayağa kalkmışlardı beni alkışlamak için, acaip bir histir. profesyonel olan bir oyuncu artık her perde açıldığında o garip hisi duyar, zaten duymamaya başlarsa bir gün, benim gibi tiyatroyu bırakması kuvvetle muhtemeldir. **
