" Ölülerimizi “sık kullanılanlara”
ekliyoruz.
Ölülerimize ölülerimiz ekliyoruz.
Şans eseri yazmıyorsa adımız bir
sayaçta
Birhan, ben bunu hep “antisayaç”
olarak okudum
Yani sayılamayan, sayılmasın hiç aman
Sahi biz kaç darbeden sonra
ölülerimiz oluyoruz.
Erkek ve kadın, iki farklı hayvan.
Ve kuraldır öldürür hayvanlar
âleminde güçlü olan.
Mesele bu değil, mesele başka.
Niye sevsin pembe tülleri kırmızı
pancurları
Ve niye aynı evde yaşasın bir fille
mesela
Aha kırılacak bir vazo birazdan.
Bir yatırımcı değiliz, tamam
Öncesinde büyük hesaplar, planlar,
bütçeler filan
Ama sevmek diye bir şey var, geçelim
dersen o da var
Bize çizilmiş kalın çizgiler, gerilmiş ipler
var
Alnımızı kıllı elleriyle karalayanlar
yetmedi komple silenler
Çaresizlik var Birhan bak:
Türkiye’nin güneyinden üzücü
haberler geliyor
Türkiye’nin kuzeyinden üzücü haberler
geliyor
Türkiye’nin doğusundan üzücü
haberler geliyor
Türkiye’nin batısından üzücü haberler
geliyor
Türkiye giderek üzücü bir habere
dönüyor…
Sevmek dedin ya, aklıma Oscar
Wilde’ın bir dizesi geldi bak!
“Çünkü herkes öldürür sevdiğini” diye
Ama öldüreceksek sevdiğimizi Oscar
sevmek niye?
Ama bundan da önce Aslı, bundan da
çok önce
Başka bir şey var, boynumuzda asılı
olan.
Koy kadını bir tarafa, koy kadını bir
tarafa
Koy kadını bir tarafa, var.
Âdem var ve onun kaburgası filan.
Sayaca gelirsek sayalım bir de bu
yandan:
Türkiye’nin güneyinde bir adam yere
çömeliyor.
Türkiye’nin kuzeyinde bir adam yere
çömeliyor.
Türkiye’nin doğusunda bir adam yere
çömeliyor.
Türkiye’nin batısında bir adam yere
çömeliyor.
Türkiye giderek çömelen adamlara
benziyor.
Onların dikliği bizim yataylığımız
pornografik bir görüntü verebilir.
Değil!
Çömelmek yani pişmanlık yasası,
kendimde değildim içmiştim safsatası
Çömelmek: Törelerimiz böyleydi ben
istemezdim filan
Çömelmek: Bana karılık yapsaydı
Çömelmek: Telefonla konuşmasaydı
Çömelmek: Boşanmasaydı
Onlar koca, onlar baba, onlar sevgili
onlar devlet.
Eşitlik istediğimizi sananlar yanılıyor
Kim eşitlenmek ister hırsızlar ve
katillerle Birhan!
Sana bir şey diyeyim mi Aslı?
Cinsine koduğum derdi benim dedem
kendi cinsine.
Yani cinsiyete bölünmeden önce
Öyle kalsaymışız ototroflar gibi filan.
Koyuyor insana tabii. Bazılarını “insan”
hanesinde sayarken
Belki de şöyle bir şey: Bir düştü insan
bir zaman
hurafesiyle yaşıyoruz ondan arta
kalan.
Kadınların kaburgadan yapıldığına
kadınları bile inandıran neydi Birhan?
Asıl mesele diyorsan buraya dönelim,
şimdiye
Söyle artık başımıza bu işleri açan yine
erkekler değil miydi?
Dönelim Van’da bir kadına, dönelim
Mardin’de, dönelim izmir’de
Dönelim Birhan bak geç oluyor hava
kararıyor evimize dönelim
Bize bunları söyleten neydi, gülerken
ağız kapatmayı, ağlarken saklanmayı
Her lafa karışmamayı, yazmamayı
Birhan, çizmemeyi bize dayatan
kimlerdi
Giydiğimiz etek boyuna,
doğuracağımız çocuğa karar verenler
kim
Kadınlar ilk sevişmesinde neden
babasının yüzünü gördü
Küçücük kızlar dedesi yaşındaki
adamlarla neden
Neden genelevler var neden hep bir
kadın otobanda
Ütü reklamında bir kadın çıplak
Otomobil fuarında bir kadın öyle
arabalar üstünde, neden
Doğum günlerimizde bize mutfak
robotu hediye edenler kimlerdi
Şakağımıza silahı dayayanlar kimler,
kimlerdi Birhan?
Televizyonu açtım güzel bir kış sabahı
güneş öyle tepede
Sanki her şey aklanmış basbayağı
tepede
Bir adam karısını eve kilitleyip sigara
söndürmüş
Bir kadın Birhan bak doktorlar
söylemiş, bebekle yalnız bırakmayın
demiş
Haklısın neden sevsinler pembe tülleri,
iki ayrı tür neden illa bir
Tamamlanmamış bir evrimin
projeleriyiz belki de
Zıvanalı geçme tekniği nedir Aslı bilir
misin?
Bak öğren bunu.
Çünkü bu şiir birbirine geçmiyor.
Acıyor, soğuyor, acıyor, soğuyor,
acıyor, soğuyor.
Bitişmiyor. Birinin acısı öbürüne
geçmiyor.
Bütün kadınlara bundan böyle başka
türlü “ateşli” olmayı
“şiddetle” öneriyorum Aslı
Çıkıp iki oda bir salondan
Ateşli silahlar elimizde, Uma’nın kılıcı
belimizde,
Savunma ve dövüş sanatlarında
ustalıklı.
anitsayac’ta bu kadar kadın ismi yeter,
Yeter artık, yeter çıkalım zıvanadan."
