yaşım 30. babam 2011'de geçirdiği ağır bir depresyon sebebiyle uzun süre hastanede yattı. bu sürede beynine yediği şokların ve ilaçların etkisiyle eski asabi ama neşeli halinden eser kalmadı. zira artık sinir, stres, hareket kaldıramıyor. hayatım boyunca bana iki kez vurdu. öyle şiddet yanlısı bir adam değil. ama babam keşke o eski asabi halinde olsa da her gün ben dayak yesem diye bakıyorum gözlerine. yani güzel kardeşim ben şu an o tokadı yemek için neler vermezdim bilemezsin.
