Bok gibi bir sabahtır hatta o gece sabah bile olmaz yani,yapamadıkların,hayalleriniz,yaşanmışlıklar sürekli aklına gelir,son sözleri aklına gelir hep,kendinden nefret edersin,pişmanlıklar birikir o gece boyu sabaha doğru artık patlar ağlarsın,kabına sığmazsın aklına intihar etmek bile gelir,sürekli başkalarına gideceğini düsünürsün,için içini kemirir bidaha birlikte olamama ihtimali seni öldürür,gelsin diye Allaha yalvarırsın çare yok,ağlarsın sürekli sessiz çığlıklar atarsın,hele ki erkekler için cok zordur,elinden bişey gelmiyor,tutamamışsın ellerinden kaymış,göz göre göre gitmiş,balkondan aşağı attığın sigaranın peşinden bile istemsizce gitme lan diye bağırır ağlarsın,erkekler ağlamaz mı efendim öyle bir ağlar ki hemde çıldırır gibi,o hiç bir şey yapamamak hissi,o başka elleri tutacak düşüncesi seven adama öyle bir koyarki çıldıracak gibi olur işte tam bu anda sessiz çığlıklar devreye girer,tam bir hafta oldu terk edileli çok sevdim,ilk kez tam,kayıtsız,şartsız sevdim,sorgulamadım bile yalan söylese bile inandım da kaybettim ama insan bi süre sonra kabulleniyor yani geçecek demek,sabretmek en iyisidir.
