padişah duymuş, bir oglan var, aşkindan deliye donmuş leyla'nin. adi divaneye cikmiş, taniyani kalmaz olmuş. getirtmiş mecnunu, cagirmiş leylayi.bakmiş leyla kara kuru, zayif,mazlum, oylesine bir kizcagiz. sormuş mecnuna:
-ugrunda yandigin leyla bu muymuş, ben de guzel birisini hayal etmi$tim gozumde.pehh?
-sultanim ona birde benim gözlerimden baksanız.
vakit leyla ile mecnunun yaşadığı vakit dönemin padişahı açlara,fakir fukaraya yemek dağıttırırmış.
yemeği dağıtan leyla,mecnun hemen sıraya girmiş,sıra mecnuna gelince leyla elindeki kepçeyle mecnunun kafasına vuruyor mecnun hoop sıranın sonuna,sıra tekrar mecnuna gelince leyla tekrar elindeki kepçeyle mecnunun kafasına vuruyor onu kovuyor mecnun sıranın sonuna geçiyor tekrar, bu böle devam ederken mecnun durumundan memlun sıranın tekrar ona gelmesini leylanın ona vurmasını bekliyorken sırada duranlardan biri dayanamamış mecnuna:
"delimisin?leyla sana yemek vermiyor kafana kepçeyle vuruyor hala ne peşinden koşarsın?" diye sormuş
mecnun da şöyle cevap vermiş "evet leylam bana yemek vermiyor,bana vuruyor ama bir tek bana yemek vermiyor bir tek bana vuruyor!"