bakınızımızı verelim diyeceğimizi diyip firar ederim. insan kendisi için yasamaz, yasayamaz bir şeyler için yasar. bu mecburişyetten dolayi bunun katmerlisi olan aşk mevhumuna sarilir. dikenli olan bu aşk yollarinda gönül salincağinda sallanirken elini biraktiği an zirrrANNNK DiYE KUMLARA DÜSER. DiZLERiNi KANATiR VE KiMSE iLAC, TENDÜRTiYOT FALAN SÜRMEZ.
ASiK OLMAK iÇiN ASiK OLUNMAZ YASAMAK için asik olunur. sonuc mu ? bir hicaz beste....
