kaybolan inançlar evimin yeni sakini. hem de tüm bavullarını doldurup da gelmiş. bi tanesinden bana hediye çıkardı ama zaten yeni yıl'ın suratı asıktı ki, "mıtlı yıllır.." deyip de vermeye çalıştı bana hediyemi: tırt resim çerçevesi içinde tırt kitap. sonra yanaklarımızı birbirine değdirdik, bu gitti televizyonu açtı koltuğa kuruldu sanki kendisininmiş gibi. Victoria's secret. yeryüzündeki zevkler ile dürüstlük yatmaya gitmişti, ne yaparlar artık bilemem orada tek başlarına da ben de yeni yıl'a kötü bir bakış attım. oralı olmadı. balkona, tanrı'yla sigara içmeye çıktım. o da işlerin kötülüğünden bahsetti, hayallerini gerçekleştiremediğinden bir türlü... aşk da bizi mutlu edeceği tutmuş kahve pişirmiş bize balkona getirdi. seviyorum galiba onu, kayıp mayıp ama.. sabaha kadar lafladık, dört boyutlu hallerimizin üç boyutlu yansımaları olarak.. ay çıktı, ay indi..
yeni yıl televizyon başında uyuyakalmış, uyandığında ekonomi haberleri. "kalk da bavullarını yerleştir bari!" diyorum, sonra yaparım diyor. yeni yıl çok kötü geldi. tanrı'yla aşk kahvaltı hazırlamış, dürüstlük çay karıştırma sesine uyanmış, mutfakta esniyor, bize günaydın diyor. e biz birbirimizden memnunuz, kimseye rahatsızlık da vermiyoruz. yeni yıl gibi bir inancı da kaybettim ama ona da alışacağız evde. kovamazsın ki, bulamazsın ki tekrar kayıp inançlarını.
