Bilindiği üzere edebiyatımız ilkleri arasında yer alan,recaizade mahmut eseridir. kitapın içeriği hakkında yazmadan bahsetmek gerekirse, aslında çağının ötesine eser denildiği zaman akla gelmesi gerekir çünkü:
-en başta düşünmeyen ve tek kalıplaşan bireyi eleştirir.
-sonra abartılı duygusal romanları okuyup "işte ben de sevdiceğimi böyle seviyorum" diyen kesimi eleştirir. günümüz için "a bu şarkı/film aynı beni anlatıyor" deyip aslında kendisini o kalıba sokan andavallara benzetilebilir.
-bilgili olduğunu göstermek yabancı kelimelerle cümlenin içine etmek olmadığını söyler.
yazdığım noktalarda cidden güzel tespitleri var. en azından o dönem yaşanan romantik patlamasını eleştirir. tek eksik noktası, yabancı kelimeleri dilde kullananları eleştirildiği halde anlatımda da sıkça yabancı kelime kullanır.
