tüm acılarınızı rahatlıkla yaşayabileceğiniz mükemmel şehir. ne bir söz söyleyen olur ne de engel olan. aksine daha da tetikler acınızı. dilediğiniz gibi ağlayabilirsiniz bu şehirde. ister bir vapurda denizin rüzgarın gölgesi yüzünüze çarparken sessiz sessiz, ister en güzel sokağında kalabalıkta bağıra çağıra. nasılsa gözyaşlarınız çığlıklarınız şehrin kaosuna kapılıp yok olacaktır. ciddiyim, bulunmaz bir nimet burası. o güzelim havasında suyunda ayrı bir büyü yatar. en mutlu olduğum dediğiniz yerde etraftaki insanların neşesi boğuverir sizi, huzur bulduğunuz insanlar olmadık zamanlarda yok olur bu şehirde. sağlıklı gelip ölü çıkarsınız. bu kimi zaman en iyi davranışıdır şehrin. daha cömertliğini sunmamışsa şanslısınız demektir aslında. her fırsatta yüzünüze hiçbir işe yaramaz biri olduğunuzu vurmadıkça. ya da sonuna kadar yalnız ve aciz olacağınız gerçeğini... gerçeklik konusunda çok cömerttir istanbul, hakkını yemeyelim. kimi zaman öyle bir duruma getirir ki sizi, neye niçin üzüldüğünüzü bilemezsiniz. doruklarda yaşarsınız acı denen o duyguyu. ne beklediğiniz gelir ne de umutlarınız tükenir. bu döngü sürer gider.
