eve yerleşirken, arkadaş tavsiyesi üzerine göztepe 1. orta sokak'ta tekbilek kardeşler isimli marangozhaneyle anlaşılır. montaj günü onlar zanaatlerini icra ederken başlarında dikilinir. anneyle bir yandan tekbilek kardeşlere çay/kahve servisi yapılır, bi yandan da sizin işiniz de zor be abi geyikleri döndürülür. bu tatlı amcalardan birine brunglace "tekbilek diyince omar faruk tekbilek geldi aklıma, nasıl bi adam o öyle, arabada dinlemek ne güzel oluyo anne di mi bik bik.." der. amca demesin mi "o bizim abimiz".. anneleri inanamıyomuş oğlunun konserlerini izlerken, "bu kadar insan biliyo mu oğlumu benim?" diyomuş. anneyle gözgöze gelinip bakakalıştan ve içten atılan çığlıklardan sonra amcalarla muhabbet ilerletilir. "ömer gelince size ucuza bilet ayarlarız" demeleri sabırla beklenir. tekbilek kardeşler, bize bilet hediye edebileceklerini dile getirirler ve o konser gününün gelmesi beklenir.
