1991.
-
zincirlerin vardı senin
ve benim de vardı
fakir, ağır, soğuk zincirler
kırmaya çalıştıkça zihninden yakalarlardı adamı
ve sahip olamayacağın her şey
sahip olamayacağın her kadın
huzur
mavi gökyüzü
ve zaten hangi kadınla hangi huzur
hangi fabrikanın bacasında mavi gökyüzü?
zaruretlerimiz vardı kanser olmak gibi
ölüme zaten mecburduk, mecburdunuz
sadece nerde nasıl öleceğinizi seçerdiniz
bir bankta
kamuya açık herhangi tuvalette
yatağınızda
veya seçmediğiniz bir kuytuda
orda, burda
o da eğer isterseniz...
aslında sadece üstünüzdeki toprağı atmak kadar kolaydı
zincirlerinizi sevmeseydiniz
aramızda vicdansızlıktan kanlı bir duvar
insanın insana lanet borcu var.
