insanın burun direğini sızlatan kelime. 3 harften oluşmasına rağmen ne kadar da çok şey sığıyor bu kelimeye. en çok da çocukluğum sığırıyor. çünkü 17 ağustos' a kadar çocuktum ben. ta ki o ölene kadar. ta ki o ve ailesi o enkaz yığınının altında kalana kadar. ta ki biz onları çıkarmak için tam 72 saat uğraşana kadar. ta ki 72 saat sonra ancak cesetelerine ulaşana kadar. çocuktum ben onların mezarına gidene kadar. aslında ben hala çocuğum onun ufaklık diye seslendiği çocuğum hem de. karanlıktan korkan. hem de deli gibi korkan bir çocuğum hala. yaptığı bilyalıya düşerim diye tek başına bindirmekten çekindiği ama bindirmem diyemediği için de arkadaşlarına tercih ettiği çocuk. kendisi okuyamadığı için kardeşinin başarısına kardeşinden daha çok sevinen çocuğun abisiydi o. abimdi o benim ama neredeyse 8 yıldır mahallemize en fazla 500 m uzaktaki mezarlıkta yatıyor.
yillar sonra gelen ek: 10 yili gecmis be sozluk. ben hala ilk gun ki kadar icimde hissediyorum ayni aciyi. yillar sonra Alzheimer olan anneanneye öldüğünü soylerken icimden oyle bir sey kopardi ki su 3 harfli kelime, sorma sozluk. sorma... abi kelimesini artik cok az kullaniyorum. hem de cok az. eskiden 3 tane abim vardi. her harfe bir abim vardi. onun gidisi ile abi kelimesi en buyuk uyesini, ilk harfini kaybetti.
