tanrı materyalist insandan idealist insana geçerken arada sıkışmış bir hastalık görünüyor. tanrı normal bir şey olamaz, tanrıya inanan da normal olamaz.
zaten normal de değiller, aslında idealist olan her şey bence bozulmadır. insan gerçekliğini kaybettiğinde hayal kurup kendini bir şekilde tatmine gitmiştir, onun bu hayali onu gerçeğe yakınlaştırmaktan çok onu gerçekten uzaklaştırmıştır. sonunda ortaya zavallı ne yaparsa yapsın asla tatmin olmayacak bozulmuş bir canlı çıkmıştır. işte insanların bu vahşeti, bu açgözlülüğü hep bu bozulmanın ürünüdür. ayrıca vicdan da bozulmuştur, yanlaşmıştır ve kirlenmiştir bence, çünkü bu gün bizim olana üzülürken bizden olmayana üzülmüyoruz, bu bizim merhametimizin değil bencilliğimizin ürünüdür.
neyse tanrı bir hatayı giderme biçimidir, ama insanın hatasının sebebi bir tanrısızlık olmadığı için hiçbir işe yaramamıştır. hatta kendini gerçek dışı yollarla tatmine gittiği için yapısını bozmuştur.
