insanı hayretlere düşüren yazarlardır. ben şahsen çok zorladım, olmadı abi. sevemedim. olmuyor yani çoğunda sıkılıyorum. tek tük güzeller çıkıyo. onları da sanki senfonik metal armonisi gibi düşünüyorum dinlerken öyle katlanıyorum. hatta bi' ara uyurken açıp yatıyordum, belki cidden işe yarar sakin durgun bi' adam olurum diye. yine hüsran. hatta beynim çekilmiş vaziyette uyandım çoğu kez.
