145.
-
herkesin dedesi kendine özeldir. kimisinin mizahı , kimisinin küfrü , kimisinin zekası..
Benim dedem de çok akıllı bir insandı dostlar, çiftçiydi emekçiydi..
küçükken babamdan hep bisiklet isterdim.. önce karneyi 'eğitimimi' koşul olarak sundu..
tabi karne iyi geldi çünkü bir bisikletim olacaktı..
Sonraki koşulu gel dedi tarlaya çalışacaksın kendi paranla alacaksın bisikletini..
Ona da tamam dedim. Biraz uyanık bir çocuktum.. hehe emeğimle aldırmaya
çalışıyor ki değerini daha iyi anlayabileyim diye.
iki hafta aralıksız çalıştım fakat istediğim paraya bir türlü ulaşamadım.. Çünkü
buğday fiyatları yerlerdeydi.. ( gerçi hala yerlerde )
Bir gün dedem geldi tarlaya 'ya dede keşke buğday ın fiyatı artsa hem
ben bisikletime erken kavuşurum hem siz de zengin olursunuz' dedim. Dedem
hafifçe gülümsedi ve dedi ki oğlum buğdayın fiyatı artarsa ekmeğin de fiyatı artar..
velhasıl o gün o lafı çok anlamamıştım. çalışmış ve bisikletimi almıştım.. o gün önemli olan buydu benim için.
bugün ne demek istediğini çok iyi anlıyorum. Nur içinde yat kendinden çok
insanları düşünen aslan dedem.
